Για ένα Αντιρατσιστικό Νομοσχέδιο του κινήματος

Ο Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ, γράφει για τις μάχες που ανοίγονται μπροστά μας ενάντια στο ρατσισμό και τους νεοναζί.

30 Μάρτη 2013: διαδήλωση στην Αθήνα για την ιθαγένεια.

Η δικομματική συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ έχει καραμπινάτους ακροδεξιούς υπουργούς πρόθυμους να τρέξουν γρηγορότερα την ατζέντα του ρατσισμού μαζί με την επίθεση των ιδιωτικοποιήσεων και των περικοπών. Από την πρώτη μέρα, ο Χ.Αθανασίου, διάδοχος του Α.Ρουπακιώτη στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι δεν είναι προτεραιότητα η αντιμετώπιση της ρατσιστικής βίας με την προώθηση του «αντιρατσιστικού» νομοσχεδίου.

Ο νέος υπουργός είναι ο πρώην δικαστής, που (ως αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών) πριν καθαρογραφεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την αντισυνταγματικότητα διατάξεων του νόμου για την ιθαγένεια και τη ψήφο των μεταναστών στις δημοτικές εκλογές έσπευσε να στείλει εγκύκλιο για να παγώσει η διαδικασία χορήγησης της ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών.

Η τοποθέτηση στο Υπουργείο Υγείας του φασίστα Άδωνη Γεωργιάδη σηματοδοτεί ότι η κλιμάκωση στις περικοπές και τα κλεισίματα νοσοκομείων θα πάει χέρι-χέρι με τον ρατσισμό. Οι φασίστες της Χρυσής Αυγής βρήκαν τείχος από τη μεριά των εργαζόμενων στα νοσοκομεία. H ΝΔ για να ξαναμαζέψει τη διαρροή ψηφοφόρων προς τη Χρυσή Αυγή βάζει μπροστά τον Γεωργιάδη να εκκαθαρίσει τα νοσοκομεία από τους άπορους και τους μετανάστες. Είναι μια επιλογή που ενισχύει τους φασίστες.

Το στίγμα της νέας δικομματικής συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ το βάζουν οι ίδιοι οι αστυνομικοί μηχανισμοί, που συνεχίζουν τον Ξένιο Δία. Μέσα σε ένα χρόνο προχώρησαν σε πάνω από εκατό χιλιάδες προσαγωγές-ελέγχους μεταναστών στον δρόμο, με μόνο κριτήριο το χρώμα του δέρματος και μόνο το 5% δεν είχε χαρτιά. Είναι μια απόδειξη πόσο ψεύτικο είναι το παραμύθι της «εισβολής εκατομμυρίων λαθρομεταναστών στη χώρα», την ώρα που τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων έχουν γίνει κολαστήρια για πάνω από πέντε χιλιάδες κρατούμενους. Στα Γρεβενά ένας εικοσάχρονος από την Ακτή Ελεφαντοστού βρέθηκε απαγχονισμένος. Οι απόπειρες αυτοκτονιών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης φέρνουν στο προσκήνιο τη βαρβαρότητα μιας φυλάκισης που παρατείνεται ανά τρίμηνο χωρίς καμία δικαιολογία.

To κόστος αυτής της βαρβαρότητας είναι τεράστιο. Την ίδια ώρα που η FRONTEX χρησιμοποιεί ένα στόλο ελικοπτέρων, αεροπλάνων και πλοίων για να σκανάρει με θερμικές κάμερες μανάδες και παιδιά, που περνάνε τα σύνορα, δεν υπάρχουν διαθέσιμα μέσα για την δασοπυρόσβεση, ούτε για πυροσβέστες!

Το κλείσιμο των συνόρων με τη FRONTEX και ο φράχτης στον Έβρο έχουν οδηγήσει σε τραγωδίες. Γυναίκες και μικρά παιδιά προσφύγων πνίγονται στη προσπάθεια να ξεφύγουν από το θάνατο που σκορπάνε τα βομβαρδιστικά των νατοϊκών στρατών κατοχής και τα φονικά όπλα των δικτατόρων, που έχουν τη στήριξη της ΕΕ. Όσο πιο ερμητικά σφραγίζονται τα σύνορα τόσο πιο επικίνδυνη και δαπανηρή είναι η προσπάθεια να περάσουν από αφύλακτα μονοπάτια. Ανθίζει σε αυτό το έδαφος η μεγαλύτερη δράση των δουλεμπόρων σε συνεργασία με αστυνομικούς και λιμενικούς που θησαυρίζουν στις νέες συνθήκες.

Η ΝΔ δεν βιάζεται να φέρει αλλαγές στο νόμο για την ιθαγένεια, καθώς το πάγωμα της εφαρμογής του νόμου Ραγκούση έχει σημάνει φρένο στην εξέταση των αιτήσεων για χιλιάδες παιδιά, που φτάνουν στα δεκαοκτώ να μην έχουν κανένα έγγραφο γιατί οι γονείς τους δεν κατάφεραν να καταβάλουν τα χρήματα για την αγορά 150 ενσήμων! Στα χρόνια της μαζικής ανεργίας, χιλιάδες νόμιμοι μετανάστες χάνουν τα χαρτιά τους αφού αδυνατούν να ανανεώσουν τις άδειες τους, μη μπορώντας να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα ένσημα.

Το ότι ο ρατσισμός δουλεύει για τα κέρδη των αφεντικών φάνηκε κραυγαλέα και με ήχους δίκαννων στην Νέα Μανωλάδα, όταν στις 17 Απρίλη μπράβοι της Βαγγελάτος ΑΕ πυροβόλησαν στο ψαχνό μετανάστες εργάτες Γης, που ζήτησαν να πληρωθούν τα μεροκάματα τους. Η φανταστική ανταπόκριση στο κάλεσμα για αγώνα της ΚΕΕΡΦΑ, με τη πραγματοποίηση μαζικής συνέλευσης, την εγγραφή χιλιάδων εργατών Γης στην Ένωση Μεταναστών Εργατών και τη μαχητική τους διαδήλωση, με πορεία μέσα στα φραουλοχώραφα έδειξε ότι το κίνημα κάνει βήματα μπρος, ακόμη και μέσα στα κάστρα της ασυδοσίας και του ρατσισμού. Αναγκάστηκε ο Δένδιας να πάει αυτοπροσώπως στη περιοχή, να δώσει έγγραφα παραμονής στα θύματα της επίθεσης και να βάλει στη φυλακή τους μπράβους.

Μπορούμε να σταματήσουμε όλες αυτές τις επιθέσεις και να πισωγυρίσουμε την ρατσιστική ατζέντα;
Την τελευταία χρονιά, η ατζέντα του ρατσισμού βρήκε απέναντί της μαζικές απαντήσεις. Στις 24 Αυγούστου 2012, χιλιάδες μετανάστες πλημμύρισαν την Ομόνοια κατά της επιχείρησης «Ξένιος Δίας». Στις 30 Μάρτη, η διαδήλωση για την ιθαγένεια έφερε στο δρόμο τα παιδιά της δεύτερης γενιάς μεταναστών. Μέσα στα ίδια τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα αστυνομικά τμήματα, αναπτύχθηκε ένα κίνημα με μαζική απεργία πείνας που κέρδισε την συμπαράσταση. Επισκέψεις συνδικάτων, όπως της ΟΕΝΓΕ, μέσα στα κολαστήρια έσπασαν το τείχος της σιωπής, αναδεικνύοντας ότι δεν πρόκειται για χώρους προσωρινής κράτησης-φιλοξενίας αλλά βαρβαρότητας. Αυτοί οι αγώνες έδειξαν ότι η οργή και όχι ο φόβος επικρατούν στους μετανάστες.

Ένα χρόνο μετά την είσοδο της Χρυσής Αυγής στη Βουλή, το ναζιστικό μόρφωμα απέτυχε να μετατρέψει την εκλογική του απήχηση σε δύναμη οργανωμένη με ομάδες κρούσης και τάγματα εφόδου στις γειτονιές. Μπροστά τους βρέθηκαν χιλιάδες, που τους εμπόδισαν γειτονιά τη γειτονιά με μαζικές αντισυγκεντρώσεις. Κορύφωση ήταν η κινητοποίηση «19 Γενάρη, Αθήνα-πόλη αντιφασιστική» με κινητοποιήσεις αλληλεγγύης σε τριάντα πόλεις έξω από ελληνικές πρεσβείες. Η απομόνωση των ναζιστικών ομάδων κρούσης ήρθε με επίμονη μαζική αντιφασιστική παρέμβαση στις γειτονιές αλλά και σε εργασιακούς χώρους, όπου είχε επικεντρώσει η Χρυσή Αυγή, όπως στα νοσοκομεία και τα σχολεία. Οι κραυγές “αίμα μόνο για έλληνες”, βρήκαν μπροστά τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία, που τους πέταξαν έξω. Στα σχολεία, οι εκπαιδευτικοί ξεδίπλωσαν δράσεις κατά του φασισμού και του ρατσισμού, που τους εμπόδισαν. Στις παρελάσεις, αυτή η δράση έδωσε ακόμη μεγαλύτερη δυναμική στο αντιφασιστικό κίνημα.

Το αντιφασιστικό κίνημα συνδυάστηκε με τη δράση κατά του ρατσισμού. Έβαλε τεράστια πίεση στα κόμματα της αριστεράς και τα ανάγκασε να διακηρύσσουν την ανάγκη απόκρουσης της νεοναζιστικής απειλής και σε αρκετές περιπτώσεις να μπαίνουν σε κινητοποιήσεις στις γειτονιές και σε εργασιακούς χώρους.

Για ένα αντιρατσιστικό νομοσχέδιο του κινήματος
Η συγκυβέρνηση, πριν αντιμετωπίσει την απεργιακή έκρηξη των εργαζόμενων της ΕΡΤ και γίνει σμπαράλια, βρέθηκε μπροστά στο αδιέξοδο του «αντιρατσιστικού νομοσχεδίου.» Η ίδια η ΝΔ, αμέσως μετά τις εκλογές της 17ης Ιούνη 2012, χαρακτήριζε τη Χρυσή Αυγή «άλλο ένα νόμιμο κόμμα» και έφτασε κάτω από τις πιέσεις του νέου αντιφασιστικού κινήματος να τους χαρακτηρίζει νεοναζί και να μιλάει για λήψη μέτρων κατά της ρατσιστικής βίας.

Η ΔΗΜΑΡ ήταν ακόμη πιο ευάλωτη στις πιέσεις και γι’ αυτό ζητούσε νομοσχέδιο καταδίκης της ρατσιστικής βίας, την ώρα που το αρνιόταν η ΝΔ. Στη κρίση που άνοιξε η αριστερά και το κίνημα, εμφανίστηκαν μετά από πολλά χρόνια νέες δυνατότητες για την προβολή των ώριμων διεκδικήσεων, που ανέδειξε το κίνημα αντίστασης.

Χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες, ντόπιοι και μετανάστες κατέβηκαν ξανά και ξανά στους δρόμους και έδωσαν μάχες στις γειτονιές και τους χώρους, αναδεικνύοντας τα ώριμα αιτήματα του κινήματος. Η ΚΕΕΡΦΑ κωδικοποίησε αυτά τα αιτήματα ως το «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο των κινημάτων αντίστασης», γύρω από τρεις άξονες: Νομιμοποίηση των μεταναστών, ιθαγένεια για τα παιδιά, έξω οι φασίστες.

Νομιμοποίηση τώρα και άσυλο στους πρόσφυγες!
Οι εργάτες Γης στη Μανωλάδα, πλάι στα αιτήματα για ανθρώπινες κατοικίες με ζεστό νερό και την απαίτηση να τιμωρηθούν οι μπράβοι των αφεντικών, πρόβαλαν το αίτημα της νομιμοποίησης των μεταναστών. Πρόκειται για αίτημα που δυναμώνει την ενότητα της εργατικής τάξης και ενισχύει την κοινή πάλη κατά των μνημονίων, κατά της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων, υπερασπίζεται μισθούς και ασφαλιστικά ταμεία από τις περικοπές.

Ο ρατσισμός ρίχνει τα μεροκάματα διασπώντας ενώ η νομιμοποίηση και η ενότητα τα υπερασπίζουν και ανοίγουν δρόμους για κατακτήσεις. Γι αυτό, έτρεξαν να σπάσουν την αλληλεγγύη προς τους εργάτες Γης της Μανωλάδας, με τα ψέματα ότι «οι ξένοι έχουν δουλειά, όταν οι έλληνες εργάτες δεν έχουν». Και στον αγροτικό βιομηχανικό τομέα και στις πόλεις, ο αγώνας είναι κοινός ενάντια στις Μανωλάδες της ανασφάλιστης, μαύρης και απλήρωτης εργασίας. Δεν απολύουν οι Πακιστανοί και οι Μπαγκλαντεσιανοί τους εργαζόμενους στον Κατσέλη, την ΕΡΤ, τη ΜΕΒΓΑΛ και τα ναυπηγεία, αλλά οι ασύδοτοι βιομήχανοι που δεν επενδύουν και κερδοσκοπούν κάθε τόσο, καταστρέφοντας την παραγωγή και τις δουλειές των εργατών. Οι μετανάστες αποτελούν το 10% του πληθυσμού και σε ορισμένα επαγγέλματα ξεπερνάνε το 15%. Στην αγροτική παραγωγή έχουν έντονη παρουσία, όπως και στη βιομηχανία, τη βιοτεχνία και στις υπηρεσίες καθαριότητας. Είναι οργανικό κομμάτι της εργατικής τάξης και η εγγραφή τους στα συνδικάτα είναι ο δρόμος για την απόκρουση της διάσπασης.

Ζητάμε να μπει τέλος στην επιχείρηση «Ξένιος Δίας», να κλείσουν τα στρατοπέδα συγκέντρωσης, κατάργηση της FRONTEX και του φράχτη στον Έβρο.

Δεν θα φέρουν τη καταστροφή οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, που έρχονται αν τα σύνορα ανοίξουν και γκρεμιστεί ο φράχτης στον Έβρο. Έρχονται εξ αιτίας των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και των καταστροφών, που προκαλεί το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και το ΔΝΤ. Οι μετανάστες περνάνε τα σύνορα και προσφέρουν στην κοινωνία ένα έτοιμο εργατικό δυναμικό, για το οποίο το κράτος δεν έχει ξοδέψει ούτε ένα σεντ. Τα ένσημα και τα παράβολα που πληρώνουν, ξεπληρώνουν κατά πολύ περισσότερο τις παροχές που έχουν από το δημόσιο σύστημα υγείας.

Είναι μύθος η εξίσωση «πολλοί μετανάστες ίσον πισωγύρισμα και φτωχότερη κοινωνία» και αυτό είναι φανερό από το ότι οι ΗΠΑ δεν είναι το φτωχότερο κράτος ενώ έχει τους περισσότερους μετανάστες. Οι άρχουσες τάξεις μέσα στον καπιταλισμό έχουν ανάγκη το ρατσισμό για να επιβάλλουν τη κυριαρχία τους πάνω στην εργατική τάξη μέσα από το διαίρει και βασίλευε. Έτσι κρατάνε για τους εαυτούς τους το μεγαλύτερο μερίδιο του πλούτου και μοιράζουν τη φτώχεια στους πολλούς. Μόνο η εργατική αντίσταση μαζί με τον αντιρατσιστικό αγώνα μπορεί να τους χαλάσει τα σχέδια.

Στην Ελλάδα φτάσαμε να νομιμοποιηθούν εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες μόνο μέσα από σκληρούς αγώνες, με τα συνδικάτα να παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διεκδίκηση της νομιμοποίησης και μάλιστα χωρίς ποσοστώσεις «πόσοι χωράνε» ή «πόσοι χρειάζονται για συγκεκριμένες ανάγκες της παραγωγής».

Ιθαγένεια για όλα τα παιδιά, ψήφο στους μετανάστες.
Για τους χιλιάδες μετανάστες εργάτες, η νομιμοποίηση στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές του 2000 δεν έφερε τα ίσα δικαιώματα στη δουλειά, στη μόρφωση και τη ζωή. Τα παιδιά, που γεννήθηκαν στη χώρα και δεν γνώρισαν άλλη, βρέθηκαν να είναι παράνομοι στα δεκαοκτώ και να μην μπορούν να συνεχίσουν τις σπουδές στα πανεπιστήμια, γιατί ακόμη και τώρα τους αρνούνται τις δυνατότητες ειδικότητας, όπως για παράδειγμα στην Ιατρική! Οι διακρίσεις ποτίζουν τον κρατικό μηχανισμό όχι μόνο με τον αστυνομικό πάνω από το κεφάλι, αλλά και με εξοντωτικές γραφειοκρατικές ρυθμίσεις και χαράτσια, με παρεμπόδιση της συνένωσης των οικογενειών, όπως στις περιπτώσεις των μεταναστών από το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές, που κρατιούνται μακριά από τις γυναίκες και τα παιδιά τους για μια ολόκληρη ζωή.

Το δικαίωμα στην ιθαγένεια μαζί με πλήρη εργασιακά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα είναι κεντρικό για να εμποδίσουμε το ρατσισμό. Τα συνδικάτα στην εκπαίδευση και οι σύλλογοι γονέων έχουν να παίξουν κεντρικό ρόλο, δυναμώνοντας τον αγώνα για να σώσουμε το σχολείο της γειτονιάς, ένα σχολείο γέφυρα διαφορετικών πολιτισμών, αλληλεγγύης και αγώνα για τη μόρφωση και τη ζωή.

Για αυτό παλεύουμε για τη διεύρυνση των δικαιωμάτων πρόσβασης στην ιθαγένεια, χωρίς αποκλεισμούς. Σύμμαχοι σε αυτό τον αγώνα είναι οι ίδιες οι κοινότητες μεταναστών.

Πανελλαδική Συνέλευση, Διεθνής Συνάντηση 5-6 Οκτώβρη στην Αθήνα

Η ΚΕΕΡΦΑ έχει καταφέρει να στηρίξει ένα κύμα αγώνων, να ανεβάσει την αυτοπεποίθηση και την διάθεση για αγώνα σε ευρύτερα κομμάτια του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος και των ίδιων των μεταναστών. Γι αυτό, το κάλεσμα της για μια μεγάλη Πανελλαδική Συνέλευση, που θα δώσει ώθηση στο αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα, πρέπει να φτάσει παντού: σε κάθε πόλη, γειτονιά, εργασιακό χώρο, σχολείο, κοινότητα, σε ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών, σε όλη τη αριστερά και τα συνδικάτα. Από παντού να υπάρξουν αποστολές και αντιπροσωπείες που θα φέρουν τις εμπειρίες, θα εκφράσουν την διάθεση για συνέχιση και κλιμάκωση της αντίστασης, θα μπορέσουν να συζητήσουν τις επόμενες μεγάλες πρωτοβουλίες. Η κρίση της δικομματικής κυβέρνησης και οι περιφερειακές και δημοτικές εκλογές θα γίνουν πεδίο, όπου οι νεοναζί θα επιχειρήσουν να αναδειχτούν ως εναλλακτική λύση και οι Κασιδιάρηδες πρέπει να μας βρουν πάλι μπροστά τους, χωρίς κανένα εφησυχασμό.

Η Διεθνής Συνάντηση έρχεται να συζητήσει για πρώτη φορά την δυνατότητα κοινών πρωτοβουλιών κατά των φασιστών. Ήδη στηρίζεται από την κίνηση της Βρετανίας Unite Against Fascism («Ενωθείτε Ενάντια στο Φασισμό»). Η επόμενη χρονιά, έχει την πρόκληση των ευρωεκλογών, όπου οι φασίστες θα επιχειρήσουν να μεταφέρουν τις εκλογικές τους επιτυχίες σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και να προβάλουν ότι εκφράζουν την εναλλακτική λύση. Το να συντονιστεί η δράση του αντιφασιστικού κινήματος ενάντια στην Ευρώπη-ρατσιστικό φρούριο, την ισλαμοφοβία και τις πολιτικές της λιτότητας της ΕΚΤ για χάρη του ευρώ είναι ένας στόχος φιλόδοξος αλλά όχι άπιαστος.

Μετά την εμπειρία της 19 Γενάρη Αθήνα-πόλη αντιφασιστική, βάζουμε μπροστά να φτάσουμε σε ένα κίνημα που θα διεκδικεί μια Ευρώπη σε ένα Κόσμο χωρίς νεοναζί και ρατσισμό, χωρίς τη θηλιά του χρέους στο λαιμό των εργατών. Μπορούμε να το πετύχουμε!

Περιοδικό Σοσιαλισμός από τα κάτω, Τεύχος #99, Ιούλιος-Αύγουστος 2013